هوا هوای دل است و هوای من اینبار
مبارک این حال ، بادا مبارک باد
ربوده ام ز دلم ، خاک ، گرد و غبار
ز پنجره آمد باز ، سنگ ها با باد
دلم تمام قد ایستاده است در این باد
ز سر گذشته است این آب ، هرچه بادا باد
آفتاب ماه من است و من آسمان او
شب یا روز ، چه فرقی می کنم
من بیدار او بیدار تر
مه توان از قصه ها آزاد تر
راستی در نظر من خورشید یکی است
ماه یکی است
ستاره ... درخشش دارد
اما فقط خورشید است که افق دارد
طلوع دارد
من ، خورشید ، بس ...
تا قمرم چند بود راهی نیست ...