طوفان غباد

هوا هوای دل است و هوای من اینبار

مبارک این حال ، بادا مبارک باد

ربوده ام ز دلم ، خاک ، گرد و غبار

ز پنجره آمد باز ، سنگ ها با باد

دلم تمام قد ایستاده است در این باد

ز سر گذشته است این آب ، هرچه بادا باد

خود فروشان بی هسته

ز عقل و هوش برده اند بهره

ز قابلمه مانده است دسته

ز ذکر و یاد بوده اند آگاه

ز زردآلو ماننده است هسته

ز فکرَتِ یار فارغ آمده اند

ز خرما ها مانده یک بسته

ز فهم و درک برده اند کنشی

ز توت ها مانده یک رسته

ز زادگی پریده در بغلش

چو مرغْ به مرغدار وابسته

ز راهتان چیزی کم بوده

نکته : خود فروشان بی هسته!

جایتان خالیست

اللهم عجل لولیک الفرج

نسیم ، هنوز هم می وزد ... دریا هنوز هم آب دارد ... من هنوز هم هستم ولی شما که نیستید ... همه چیز به هم ریخته ، آن قدر که من که ادعای انتظار را دارم ، ممکن است شما را ببینم و نشناسم ! یا شاید هم این امکان حتمی باشد!

شمار روز هایی را که در انتظار نشسته ام ندارم ، ندارم چون آن قدر کم بوده که شرم دارم ... خودتان می دانید. دست هایم خالی ، چشمم فقط به توست که می خری مرا یا نه؟ گناه دارم ، بخر مرا آقا ...